حضرت فاطمۀ معصومه ـ سلام اللـه علیها ـ دختر امام کاظم علیه السلام،
از فاطمه سلام اللـه علیها دختر امام صادق علیه السلام،
از فاطمه سلام اللـه علیها دختر امام باقر علیه السلام،
از فاطمه سلام اللـه علیها دختر امام سجّاد علیه السلام،
از فاطمه سلام اللـه علیها دختر امام حسین علیه السلام،
از زینب کبری دختر امیرالمؤمنین علیه السلام،
از فاطمۀ زهرا سلام اللـه علیها بنت گرامی پیامبر اسلام صلی اللـه علیه و آله و سلّم
نقل فرمودند که آن حضرت فرمودند:
«ألا مَن ماتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحمّدٍ [صلّی اللـه علیه و آله و سلّم]، ماتَ شهیداً؛
هرکس بر محبّت آل محمّد [صلّی اللـه علیه وآله وسلّم] بمیرد، شهید است!»
نمیدونم بنازم به این سلسلۀ مبارک راویان یا ببالم بر معنای شامخ و گرانقدر این حدیث؟! آدم یاد حدیث سلسلة‌الذّهب می‌افته! بدواً که این روایت رو دیدم، چند نکته به نظرم رسید:
اولا: محبّتی که این روایت می‌گه، با محبّتی که متداول و رایج بین ماست، تفاوتش از عرش تا فرشه؛ چه محبتیه که از ثمراتش، مردن با اجر و حالت و آثار شهادته؟! ما که خودمون خوب می‌دونیم محبت‌های شُل و آبکی ما نسبت به ائمه، حائز چنین رتبه‌ای نیست.
دوما: روایت نسبت به اینکه آیا محب ـ اگرچه به مرگ طبیعی بمیره ـ می‌تونه با محبت خودش به مقام بالاتر از شهادت هم برسه یا نه، ساکته. با توجه به سایر ادله و شواهدی که وجود داره، حقیر به جزم می‌گم که شهادت، قسمتی از مقام محبینه. به قول ابوسعید ابوالخیر:
غازی (=رزمنده) به رهِ شهادت اندر تک‌و‌پوست
غافل که شهید عشق، فاضل‌تر از اوست!
در روز قیامت این بدان کِی مانَد؟!ٍ
کان کشتۀ دشمن است و این کشتۀ دوست!
سوما: از این روایت و شواهد دیگه، مشخص می‌شه که ائمه علیهم السلام، روششان بر این بوده که خونه‌های مبارکشون خالی از اسم «فاطمه» نباشه! اصلا «فاطمه» و حفظ نام و آثار اون حضرت، در جمیع شئون زندگی (مثل تبعیت در مهریه، روش شوهر و فرزندداری و...) باید در برنامۀ یک محب دوآتیشه باشه! دین ما، آیین ما، مسلک ما، مذهب ما، دل‌خوشی ما، تعصب ما، خط قرمز ما، حضرت زهرا سلام اللـه علیهاست. کعبۀ بی‌فاطمه، مُشتی گِل است! راجع به اسم و تأثیراتش چند پست قبل صحبت کردیم.
مصادف با ولادت حضرت فاطمۀ معصومه سلام اللـه علیها به روایتی
اول ذی القعدة الحرام 1435
و ابتدای چلۀ کلیمیّۀ موسویّه
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تیتر از مولانا:
جمله معشوق است و عاشق پرده ای
زنده معشوق است و عاشق مُرده ای!
یا نسیمَ الصَّبا رَجَوْتُ إلَیْکْ